Büyük hayallerle işe girişen bir yakınım yana yakına dert yanıyordu bugün. Destekler verildiği için bu sektöre yatırım yapan elindeki 3-5 ne varsa bu işe yatırıp büyük hayaller kuran bir çok üretici gibi arkadaşım da ağzı yanmış bir durumda şu anda. Neden diye merak edenler için konuyu biraz açıklayayım. Devletimiz hayvancılık sektörünü canlandırmak istediğini söyleyerek isteyen bir çok üreticiye faizsiz kredi verdi. Bu kredileri alıp hayvan almak isteyen üretici hayvanlarını bundan 2 yıl öncesine kadar 6-7 bin TL gibi rakamlardan aldı. En küçük bir işletmeden örnek vermek gerekirse 20 büyükbaş ile yola çıkan bir üretici. 140-150 bin TL borca girdi. İlk yıl buzağılara ve süt e destek veriliyordu. Sonra onu da yokuşlara sürmüşler. Şimdi kredilerin geri ödemeleri başlamak üzere fakat ortada şöyle bir durum var. Üreticinin 140 bin TL borçlanarak aldığı hayvanlar şimdi 80 Bin TL değerinde. Elindeki hayvanı satsa borcu ödeyemeyecek durumda. İki yılda her dişiden yavru aldığını varsaysak bile ki bu mümkün değil. maksimum 40 buzağı eder ki 33 buzağı bile büyük başarı sayılır. Bunları mecburen sattı üreticilerimiz içlerinden ilk buzağının dişilerini ayırmış olsa bile kendisine en çok 10 tane ayırabilir. Malum işletmenin giderleri ağır. Para kazanabilmek için yavruları ve sütü satmak zorunda. Süt satarak işletmeyi ayakta tutmak pek kolay değil.
Şimdi üreticimizin elinde 30 sağmal dişi var. Lakin 30 dişi bile ilk hayvanları alırken verdiği 140 bin TL yi kurtarmaya yetmiyor. Anlayacağınız işler iyice sarpa sardı. Üstüne bir de yem maliyetlerinin hızlı artışını düşünürseniz işler resmen yokuşa tırmanmaya başladı. 2011 Yılı hasadından 2 TL olan saman şimdi 10 TL. Süt yemi ona keza bunun küspesi silajı derken birde mazottaki afaki zamlar üreticimizin beline resmen kazma vurdu.
Allah tüm üreticilerimize yardım etsin. İşlerinde kolaylıklar versin. Et ithalatının önünü kesip kendi yemimizi kendimiz ucuza mal etmedikçe bu işlerden para kazanmak bir hayal haline geldi.
